Day: May 12, 2019

วัยรุ่น…เศร้าที่ต้องการคนเข้าใจโดย นพ.ธันวรุจน์ บูรณสุขสกุล แพทย์เชี่ยวชาญด้าน Mind Center ปัจจุบันแทบจะพบว่า อาการเศร้า พบบ่อยกับทุกคน จากการสำรวจขององค์การอนามัยโลก พบว่า โรคซึมเศร้าส่งผลต่อความสูญเสียมาก และพบว่าคนในโลก 1 ใน 20 กำลังเผชิญกับภาวะซึมเศร้า  ในวัยรุ่นพบโรคซึมเศร้าประมาณร้อยละ 5 ซึ่งลำดับแรกต้องมาทำความรู้จักกับอารมณ์เศร้า และโรคซึมเศร้ากันก่อน ซึ่งหลายคนอาจจะเข้าใจผิดและติดว่าสภาวะเศร้าที่เกิดขึ้นกับตัวเองนั้นจัดการได้ เช่น การไปออกกำลังกายก็หาย ทำกิจกรรมอย่าไปคิดมาก เป็นต้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็พอช่วยได้ แต่โรคซึมเศร้านั้น รุนแรงมากกว่านั้น ซึ่งควรให้ความสำคัญและทำความเข้าใจ จะได้สังเกตและช่วยเหลือวัยรุ่นที่เศร้าได้ อารมณ์เศร้า และโรคซึมเศร้า เป็นสิ่งที่หลายคนสับสน และแนะนำผู้ป่วยซึมเศร้าจนทำให้รู้สึกว่า ไม่เข้าใจฉันบ้างเลยที่ฉันเป็นโรคซึมเศร้า โดยอารมรณ์เศร้านั้น เป็นภาวะปกติของมนุษย์เกิดขึ้นได้และจัดการได้ เมื่อตัวกระตุ้นการเปลี่ยนไป เช่น การสูญเสีย ตกงาน สอบตก เป็นต้น  ก็ทำให้เกิดอารมณ์เศร้าได้ หลายคนระยะเวลาก็เยียวยาได้ ทำกิจกรรมต่างๆ ก็จะสามารถช่วยได้ แต่แตกต่างจากโรคซึมเศร้าอย่างสิ้นเชิง ที่เป็นนานและรุนแรงมากกว่า ซึ่งเศร้ามากจนสารเคมีในสมองเปลี่ยนแปลงไป มีความคิดที่บิดเบือนไปจากความเป็นจริง แสดงพฤติกรรมบางอย่างไม่เหมาะสม ซึ่งเป็นผลจากโรคซึมเศร้า และเกิดอาการครอบคลุมจิตใจตลอดเวลา ซึ่งต้องได้รับความเข้าใจและบำบัดรักษา ในวัยรุ่น ซึ่งมีพัฒนาการทางร่างกาย อารมณ์ และความคิด ที่กำลังเจริญเติบโต ซึ่งอาจทำให้หลายคนมองข้ามไป เพราะบางครั้งสิ่งที่หลายคนคิดว่า “เป็นวัยรุ่นก็เป็นแบบนี้แหละ” อาจไม่ใช่ความจริง เช่น หงุดหงิดง่าย เก็บตัว             ไม่ค่อยกิน  อาการเหล่านี้อาจจะเป็นโรคซึมเศร้าก็ได้ โดยอาการโรคซึมเศร้าของวัยรุ่น ตามมาตรฐานการวินิจฉัยของ DSM-5(APA) และปรับปรุงให้เข้าใจได้ง่าย ดังนี้ อาการของโรคซึมเศร้าในวัยรุ่น(มีอารมณ์เศร้า หรือ หมดความสนใจทำกิจกรรมต่างๆ ซึ่งเปลี่ยนไปจากเดิม ในช่วงเวลา 2 สัปดาห์ติดต่อกันและมีผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวัน) 1.หงุดหงิดหรือเศร้า (มักจะบอกว่าเศร้า ว่างเปล่า)2.หมดความสนใจหรือความสุขใจในกิจกรรมต่างๆ3.น้ำหนักลดหรือเพิ่มมากเกินไป (ไม่ได้เกิดจากการคุมอาหาร)4.นอนไม่หลับ หรือ หลับมากเกินไป5.กระวนกระวาย เฉื่อยชา6.อ่อนเพลีย หมดเรี่ยวแรง7. รู้สึกไร้ค่า หรือ รู้สึกผิดมากเกินไป8.สมาธิลดลง9.คิดซ้ำๆ เกี่ยวกับความตาย อยากตาย หรือพยายามฆ่าตัวตาย โรคซึมเศร้าในวัยรุ่นส่วนใหญ่นั้น อารมณ์เศร้า มักจะมีเหตุการณ์มากระตุ้น ทำให้กรอบความคิดความเชื่อเดิมๆ มาส่งผลทำให้เกิดผลกระทบมากมายในชีวิต เช่น ร่างกายอ่อนเพลีย เวียนศีรษะ บางคนแยกตัวจากสังคม ไม่ไปเรียน ไม่ไปทำงาน เป็นต้น สำหรับกรอบความคิดของคนที่เศร้าพบได้บ่อย คือ การคิดลบกับตัวเอง คิดลับกับคนอื่น คิดลบกับอนาคต ได้แก่ ฉันไม่เก่ง ฉันไร้ค่า ฉันล้มเหลว คนอื่นไม่รักฉัน คนอื่นมองฉันไม่ดี โลกนี้มีแต่ปัญหา อนาคตไม่มีแล้ว หมดหวังแล้ว ซึ่งในความคิดเหล่านี้หากมองด้วยความเป็นจริงมากขึ้นจะเห็นว่า มันไม่สมเหตุสมผลเลย ซึ่งเป็นข้อสรุปที่มีความจริงบางส่วนเท่านั้นเอง ซึ่งส่วนนี้ในการรักษาซึมเศร้าที่ได้ผลตามหลักฐานวิจัย พบว่า การปรับความคิดและพฤติกรรม (Cognitive Behavior Therapy : CBT) ทำให้ผู้ป่วยซึมเศร้าดีขึ้น สาเหตุของโรคซึมเศร้าในวัยรุ่น1.สารเคมีในสมองผิดปกติ ซึ่งในโรคซึมเศร้าสารที่หลั่งผิดปกติ ได้แก่ Serotonin , Norepinephrine2.กรรมพันธุ์ ได้แก่  Serotonin Transporter Gene ส่งผลและพบว่าในครอบครัวที่มีผู้ป่วยจิตเวช มีความเสี่ยง ทำให้เกิดซึมเศร้าในครอบครัวได้3.การใช้สารเสพติดบางชนิด พบ ซุมเศร้าประมาณ 1 ใน 4 ได้แก่ แอลกอฮอล์ ยานอนหลับ ยาบ้า และกัญชา  ซึ่งพบว่า สัมพันธ์กับระยะถอนยา ซึ่งเกิดหลังจากสมองขาดยา4.ความคิดเห็นและความเชื่อที่บิดเบือนไป ซึ่งเป็นไปในทางลบกับตัวเอง ผู้อื่นและอนาคต เช่น  ไร้ค่า ไม่มีอนาคต หมดหวัง คิดว่าตัวเองแย่ที่สุด รู้สึก Fail เป็นต้น5.ความเครียดที่รุนแรง ต่อเนื่องยาวนาน หรือป่วยเรื้อรังยาวนาน ก็มีความเสี่ยงให้เกิดซึมเศร้าได้6.เหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นในวัยเด็กและฝังใจ เมื่อมีเหตุการณ์ปัจจุบันกระตุ้นก็ทำให้เกิดอาการเศร้าขึ้นมาได้ใหม่ วัยรุ่นสงสัยหรือเป็นโรคซึมเศร้า ทำอย่างไรดี 1.วัยรุ่นที่มีอาการไม่มาก การได้รับความรู้และคำแนะนำเกี่ยวกับโคซึมเศร้า ก็จะช่วยประคับประคองให้จัดการอารมณ์ได้2.ส่งเสริมการออกกำลังกายและกิจกรรมร่วมกับเพื่อนหรือครอบครัว แม้จะฝืนกับความอยาก แต่พบว่าจะไม่ทำให้อาการเศร้าแย่ลง บางคนเศร้าดีขึ้นด้วย3.ครอบครัวและโรงเรียน ทำความเข้าใจโรคซึมเศร้าในวัยรุ่น เฝ้าระวังและสังเกตอาการให้คำแนะนำ ลดเหตุการกระตุ้นให้เศร้า4.หากโรคซึมเศร้าเป็นมากขึ้นควรพบแพทย์ หรือจิตแพทย์เพื่อช่วยประเมินและรักษาบำบัด5.การรักษาโรคซึมเศร้าในวัยรุ่นปัจจุบัน นอกจากการใช้ยาแล้ว การทำจิตบำบัดที่ได้ผลตามหลักฐานงานวิจัยทั่วโลก ได้แก่ Cognitive Behavior Therapy (CBT) และ Interpersonal Therapy (IPT)6.หากโรคซึมเศร้าหนักมาก ทำร้ายตัวเองหรือเสี่ยงต่อผู้อื่น จำเป็นต้องได้รับการรักษาโดยรับไว้ในโรงพยาบาล

โรคภูมิแพ้ไม่ใช่โรคร้ายแรง เพราะเป็นโรคที่สามารถรักษาให้บรรเทาลงจนคุณรู้สึกดีขึ้นเหมือนเป็นปกติได้ หากได้รับการรักษาและมีการปฏิบัติตนที่ถูกต้อง โรคภูมิแพ้ แบ่งออกได้เป็น 2 ชนิดใหญ่ๆ คือ โรคภูมิแพ้ตามฤดูกาล และโรคภูมิแพ้ชนิดตลอดปี อาการที่มักพบอยู่เสมอในผู้ป่วยโรคภูมิแพ้ ได้แก่ จาม คัดจมูก ตา หู และลำคอ มีน้ำมูกใสๆ ไหลออกมาบ่อยๆ รู้สึกคัดจมูก ตาแดง และมีน้ำตาไหล นอกจากนี้ยังอาจมีอาการเจ็บคอ ไอ อ่อนเพลีย ปวดท้อง ปวดศีรษะ หรือปวดบริเวณคาง และหน้าผากร่วมด้วย หากคุณมีอาการต่างๆ เหล่านี้ ควรรีบปรึกษาแพทย์ เพื่อตรวจวินิจฉัย และกำหนดวิธีการรักษาโรคภูมิแพ้ที่เหมาะที่สุด เพราะหากปล่อยไว้เรื้อรังอาจกลายเป็นโรคไซนัส และโพรงหลังจมูกอักเสบได้ โรคภูมิแพ้เกิดจากอะไร โรคภูมิแพ้เกิดจากการที่เราหายใจเอาสารบางอย่างที่เรียกว่า “สารแพ้” เข้าไปในร่างกาย ซึ่งสารแพ้ที่สำคัญ ได้แก่ – เกสรดอกไม้ เกล็ดเล็กๆ ของเกสรดอกไม้ที่ปลิวมาตามลม คือสาเหตุสำคัญตัวหนึ่งที่ทำให้เราป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ โดยเฉพาะโรคภูมิแพ้ชนิดเป็นไปตามฤดูกาล- ฝุ่นในบ้าน ฝุ่นที่เกาะอยู่ตามที่ต่างๆ ในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นบนชั้นหนังสือ ผ้าม่าน ที่นอน หมอน หรือล่องลอยอยู่ทั่วไปในอากาศ จะมีแมลงตัวเล็กมาก เรียกว่า ไรฝุ่น (Dust Mite) เกาะอยู่ และไรฝุ่นนี่เอง คือเจ้าตัวร้ายในบ้าน ที่ทำให้เราป่วยเป็นโรคภูมิแพ้- เชื้อรา เชื้อรามักอยู่ในที่มืดและชื้น เช่น ในห้องน้ำ ใต้ถุนบ้าน ในตู้เย็น ในดินที่ปลูกต้นไม้ เชื้อราขยายพันธุ์โดยการกระจายเกล็ดเล็กๆ ไปในอากาศ เรียกว่า “สปอร์” ถ้าเราสูดหายใจเอาสปอร์เข้าไปก็อาจทำให้เกิดอาการของโรคภูมิแพ้ได้- สัตว์ สัตว์เลี้ยง เช่น แมว สุนัข นก ม้า และกระต่าย ก็เป็นสาเหตุสำคัญของโรคภูมิแพ้เช่นกัน โดยรังแค น้ำลาย และปัสสาวะของสัตว์ รวมทั้งขนนก ล้วนทำให้ป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ได้ทั้งสิ้น- มลพิษและสารระคายเคือง เช่น ควันธูป ควันบุหรี่ น้ำหอม สเปรย์ปรับอากาศ ควันไฟจากเตาถ่านและเตาผิง ควันจากท่อไอเสียรถยนต์ และสารที่มีกลิ่นแรงๆ สามารถทำให้เกิดการระคายต่อจมูก และทำให้อาการโรคภูมิแพ้แย่ลง- แมลงสาบ ถ้าบ้านคุณมีแมลงสาบในห้องครัว ท่อระบายน้ำ ตู้กับข้าว ถังขยะ ฝุ่นที่เกิดจากซากหรือชิ้นส่วนของแมลงสาบเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดอาการแพ้ทางจมูกและโรคหอบหืด โดยเฉพาะในเด็ก สารแพ้สร้างปัญหาให้คุณได้อย่างไร ปกติแล้วสารแพ้เป็นสารที่ไม่มีพิษภัยต่อร่างกายของเรา แต่เมื่อคุณเป็นโรคภูมิแพ้ ร่างกายของคุณจะเข้าใจว่า สารแพ้เป็นสิ่งแปลกปลอมที่จำเป็นต้องทำลาย ดังนั้น เมื่อคุณหายใจเอาสารแพ้เข้าไป ร่างกายของคุณก็จะโจมตีสารแพ้เหล่านี้ และจะทำให้ช่องทางเดินอากาศภายในจมูกของคุณเกิดอาการบวมและอักเสบ ซึ่งทำให้คุณเกิดอาการทางจมูก เช่น คัดจมูก คัน มีน้ำมูกไหล สารแพ้ยังสามารถทำให้เกิดอาการผิดปกติในส่วนอื่นของร่างกายคุณได้ เช่น ตา หู และปอด ปฏิกิริยาภูมิแพ้ เมื่อคุณหายใจเอาสารแพ้เข้าไป มันจะไปกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันที่ผิดปกติของร่างกายที่เรียกว่า ภูมิแพ้ ซึ่งจะหลั่งสารเคมีชื่อ “ฮีสตามีน” (Histamine) ออกมา ซึ่งเจ้าฮีสตามีนนี้เองที่ทำให้เกิดอาการระคายเคืองต่อเนื้อเยื่อของจมูก ช่องจมูกเมื่อคุณเป็นโรคภูมิแพ้ – เยื่อบุโพรงจมูกบวม ทำให้มีน้ำขังจนเกิดอาการปวด รวมทั้งปวดศีรษะได้- จมูกสร้างน้ำมูกมากขึ้น ทำให้ช่องจมูกอุดตัน และมีน้ำมูกไหลออกจากจมูก- น้ำมูกไหลลงไปในช่องคอ (Postnasal Drip) ทำให้แสบระคายคอ และไอ โรคแทรกซ้อนจากการเป็นภูมิแพ้เรื้อรัง อาจมีปัญหาอื่นที่เกิดเป็นผลตามมาจากการระคายเคืองและการอักเสบ ซึ่งเกิดจากภูมิแพ้ หากคุณมีอาการอย่างหนึ่งอย่างใดต่อไปนี้ ควรรีบปรึกษาแพทย์เพื่อรับการรักษา 1. การติดเชื้อของโพรงไซนัส (Sinusitis) น้ำมูกที่ขังเป็นเวลานานในโพรงไซนัส จะมีการติดเชื้อแบคทีเรียขึ้นได้ โดยมีอาการน้ำมูกหรือเสมหะลงคอที่ข้นเหนียวสีเหลือง – เขียว ถ้าเป็นบ่อยๆ จะกลายเป็นโรคไซนัสเรื้อรังได้ 2. ตาอักเสบ สารแพ้อาจทำให้เกิดการระคายเคืองต่อตา ทำให้เยื่อบุตาอักเสบ (Conjunctivitis) มีอาการตาแดง คัน บวม และมีน้ำตาไหล 3. ติ่งเนื้อในโพรงจมูก (Nasal Polyp) เยื่อบุโพรงจมูกอาจบวมมากจนกลายเป็นติ่งเนื้อเล็กๆ เรียกว่า Polyp ซึ่งอาจบวมโตมากจนอุดตันช่องจมูกได้ 4. ปัญหาของหู หูชั้นกลางกับช่องจมูกมีท่ออากาศเชื่อมต่อกัน ถ้าปฏิกิริยาภูมิแพ้ทำให้ท่อนี้เกิดการอุดตัน อากาศที่ถูกกักไว้ภายในจะทำให้รู้สึกหูอื้อได้ และอาจมีมูกขังภายใน จนเกิดการติดเชื้อและเกิดหูชั้นกลางอักเสบได้ 5. โรคหืด หากคุณเป็นโรคหืด การระคายเคืองและการบวมของทางเดินอากาศที่เข้าสู่ปอดจะทำให้คุณหายใจลำบาก ซึ่งสาเหตุของการระคายเคืองและบวมนี้ บ่อยครั้งพบว่าปฏิกิริยาภูมิแพ้ของจมูกนี้จะกระตุ้นให้โรคหืดกำเริบได้

โรคภูมิแพ้ไม่ใช่โรคร้ายแรง เพราะเป็นโรคที่สามารถรักษาให้บรรเทาลงจนคุณรู้สึกดีขึ้นเหมือนเป็นปกติได้ หากได้รับการรักษาและมีการปฏิบัติตนที่ถูกต้อง โรคภูมิแพ้ แบ่งออกได้เป็น 2 ชนิดใหญ่ๆ คือ โรคภูมิแพ้ตามฤดูกาล และโรคภูมิแพ้ชนิดตลอดปี อาการที่มักพบอยู่เสมอในผู้ป่วยโรคภูมิแพ้ ได้แก่ จาม คัดจมูก ตา หู และลำคอ มีน้ำมูกใสๆ ไหลออกมาบ่อยๆ รู้สึกคัดจมูก ตาแดง และมีน้ำตาไหล นอกจากนี้ยังอาจมีอาการเจ็บคอ ไอ อ่อนเพลีย ปวดท้อง ปวดศีรษะ หรือปวดบริเวณคาง และหน้าผากร่วมด้วย หากคุณมีอาการต่างๆ เหล่านี้ ควรรีบปรึกษาแพทย์ เพื่อตรวจวินิจฉัย และกำหนดวิธีการรักษาโรคภูมิแพ้ที่เหมาะที่สุด เพราะหากปล่อยไว้เรื้อรังอาจกลายเป็น โรคไซนัส และโพรงหลังจมูกอักเสบได้ โรคภูมิแพ้เกิดจากอะไร โรคภูมิแพ้เกิดจากการที่เราหายใจเอาสารบางอย่างที่เรียกว่า “สารแพ้” เข้าไปในร่างกาย ซึ่งสารแพ้ที่สำคัญ ได้แก่ เกสรดอกไม้ เกล็ดเล็กๆ ของเกสรดอกไม้ที่ปลิวมาตามลม คือสาเหตุสำคัญตัวหนึ่งที่ทำให้เราป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ โดยเฉพาะโรคภูมิแพ้ชนิดเป็นไปตามฤดูกาล ฝุ่นในบ้าน ฝุ่นที่เกาะอยู่ตามที่ต่างๆ ในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นบนชั้นหนังสือ ผ้าม่าน ที่นอน หมอน หรือล่องลอยอยู่ทั่วไปในอากาศ จะมีแมลงตัวเล็กมาก เรียกว่า ไรฝุ่น (Dust Mite) เกาะอยู่ และไรฝุ่นนี่เอง คือเจ้าตัวร้ายในบ้าน ที่ทำให้เราป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ เชื้อรา เชื้อรามักอยู่ในที่มืดและชื้น เช่น ในห้องน้ำ ใต้ถุนบ้าน ในตู้เย็น ในดินที่ปลูกต้นไม้ เชื้อราขยายพันธุ์โดยการกระจายเกล็ดเล็กๆ ไปในอากาศ เรียกว่า “สปอร์” ถ้าเราสูดหายใจเอาสปอร์เข้าไปก็อาจทำให้เกิดอาการของโรคภูมิแพ้ได้ สัตว์ สัตว์เลี้ยง เช่น แมว สุนัข นก ม้า และกระต่าย ก็เป็นสาเหตุสำคัญของโรคภูมิแพ้เช่นกัน โดยรังแค น้ำลาย และปัสสาวะของสัตว์ รวมทั้งขนนก ล้วนทำให้ป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ได้ทั้งสิ้น มลพิษและสารระคายเคือง เช่น ควันธูป ควันบุหรี่ น้ำหอม สเปรย์ปรับอากาศ ควันไฟจากเตาถ่ายและเตาผิง ควันจากท่อไอเสียรถยนต์ และสารที่มีกลิ่นแรงๆ สามารถทำให้เกิดการระคายต่อจมูก และทำให้อาการโรคภูมิแพ้เลวลง แมลงสาบ ถ้าบ้านคุณมีแมลงสาบในห้องครัว ท่อระบายน้ำ ตู้กับข้าว ถังขยะ ฝุ่นที่เกิดจากซากหรือชิ้นส่วนของแมลงสาบเป็นตัวกระตุ่นให้เกิดอาการแพ้ทางจมูกและโรคหอบหืด โดยเฉพาะในเด็ก สารแพ้สร้างปัญหาให้คุณได้อย่างไร ปกติแล้วสารแพ้เป็นสารที่ไม่มีพิษภัยต่อร่างกายของเรา แต่เมื่อคุณเป็นโรคภูมิแพ้ ร่างกายของคุณจะเข้าใจว่า สารแพ้เป็นสิ่งแปลกปลอมที่จำเป็นต้องทำลาย ดังนั้น เมื่อคุณหายใจเอาสารแพ้เข้าไป ร่างกายของคุณก็จะโจมตีสารแพ้เหล่านี้ และจะทำให้ช่องทางเดินอากาศภายในจมูกของคุณเกิดอาการบวมและอักเสบ ซึ่งทำให้คุณเกิดอาการทางจมูก เช่น คัดจมูก คัน มีน้ำมูกไหล สารแพ้ยังสามารถทำให้เกิดอาการผิดปกติในส่วนอื่นของร่างกายคุณได้ เช่น ตา หู และปอด ปฏิกิริยาภูมิแพ้ เมื่อคุณหายใจเอาสารแพ้เข้าไป มันจะไปกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันที่ผิดปกติของร่างกายที่เรียกว่า ภูมิแพ้ ซึ่งจะหลั่งสารเคมีชื่อ “ฮีสตามีน” (Histamine) ออกมา ซึ่งเจ้าฮีสตามีนนี้เองที่ทำให้เกิดอาการระคายเคืองต่อเนื้อเยื่อของจมูก ช่องจมูกเมื่อคุณเป็นโรคภูมิแพ้ เยื่อบุโพรงจมูกบวม ทำให้มีน้ำขังจนเกิดอาการปวด รวมทั้งปวดศีรษะได้ จมูกสร้างน้ำมูกมากขึ้น ทำให้ช่องจมูกอุดตัน และมีน้ำมูกไหลออกจากจมูก น้ำมูกไหลลงไปในช่องคอ (Postnasal Drip) ทำให้แสบระคายคอ และไอ โรคแทรกซ้อนจากการเป็นภูมิแพ้เรื้อรัง อาจมีปัญหาอื่นที่เกิดเป็นผลตามมาจากการระคายเคืองและการอักเสบ ซึ่งเกิดจากภูมิแพ้ หากคุณมีอาการอย่างหนึ่งอย่างใดต่อไปนี้ ควรรีบปรึกษาแพทย์เพื่อรับการรักษา 1. การติดเชื้อของโพรงไซนัส (Sinusitis) น้ำมูกที่ขังเป็นเวลานานในโพรงไซนัส จะมีการติดเชื้อแบคทีเรียขึ้นได้ โดยมีอาการน้ำมูกหรือเสมหะลงคอที่ข้นเหนียวสีเหลือง – เขียว ถ้าเป็นบ่อยๆ จะกลายเป็นโรคไซนัสเรื้อรังได้ 2. ตาอักเสบ สารแพ้อาจทำให้เกิดการระคายเคืองต่อตา ทำให้เยื่อบุตาอักเสบ (Conjunctivitis) มีอาการตาแดง คัน บวม และมีน้ำตาไหล 3. ติ่งเนื้อในโพรงจมูก (Nasal Polyp) เยื่อบุโพรงจมูกอาจบวมมากจนกลายเป็นติ่งเนื้อเล็กๆ เรียกว่า Polyp ซึ่งอาจบวมโตมากจนอุดตันช่องจมูกได้ 4. ปัญหาของหู หูชั้นกลางกับช่องจมูกมีท่ออากาศเชื่อมต่อกัน ถ้าปฏิกิริยาภูมิแพ้ทำให้ท่อนี้เกิดการอุดตัน อากาศที่ถูกกักไว้ภายในจะทำให้รู้สึกหูอื้อได้ และอาจมีมูกขังภายใน จนเกิดการติดเชื้อและเกิดหูชั้นกลางอักเสบได้ 5. โรคหืด หากคุณเป็นโรคหืด การระคายเคืองและการบวมของทางเดินอากาศที่เข้าสู่ปอดจะทำให้คุณหายใจลำบาก ซึ่งสาเหตุของการระคายเคืองและบวมนี้ บ่อยครั้งพบว่าปฏิกิริยาภูมิแพ้ของจมูกนี้จะกระตุ้นให้โรคหืดกำเริบได้ การประเมินอาการภูมิแพ้ของคุณ เพื่อประสิทธิภาพของการรักษาที่ดีที่สุด แพทย์จำเป็นต้องประเมินอาการของคุณ เพื่อใช้ประกอบการตัดสินใจเลือกวิธีรักษาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับโรคภูมิแพ้ของคุณ ซึ่งอาจประกอบด้วยการซักประวัติ การตรวจร่างกาย และการทดสอบภูมิแพ้ การตรวจจะช่วยให้ทราบว่าโรคภูมิแพ้ของคุณเป็นชนิดตามฤดูกาลหรือเป็นตลอดปี มีความรุนแรงมากน้อยเพียงใด และคุณมีภาวะอื่นเกี่ยวข้องด้วยหรือไม่ A : การซักประวัติ แพทย์จะซักประวัติการเจ็บป่วยของคุณและขอให้คุณเล่าอาการโดยละเอียด โดยคำถามที่แพทย์มักถามคนไข้ ประกอบด้วย คุณมีอาการอย่างไรบ้าง? คุณคิดว่าอะไรเป็นสาเหตุของอาการของคุณ? คุณเริ่มมีอาการดังกล่าวเมื่ออายุเท่าใด? คุมมีอาการในช่วงไหนของปี? มีใครในครอบครัวคุณเป็นโรคภูมิแพ้บ้าง? นอกจากนี้ แพทย์จะถามถึงที่ที่คุณอาศัยอยู่ การทำงาน โรงเรียน งานอดิเรก สัตว์เลี้ยง รวมทั้งวิธีที่คุณทำเพื่อรักษาอาการโรคภูมิแพ้ของตัวเอง B: การตรวจร่างกาย แพทย์จะทำการตรวจจมูก ตา หู และคอของคุณ เพื่อดูว่ามีลักษณะของโรคภูมิแพ้ และการติดเชื้อหรือไม่ รวมทั้งต้องตรวจปอดและหัวใจด้วย C: การตรวจอื่นๆ ในระหว่างการประเมิน คุณอาจต้องรับการตรวจเอกซเรย์ไซนัสหรือคอมพิวเตอร์ (CT Scan) เพื่อตรวจหาความผิดปกติของโพรงจมูก หรือกระดูกบริเวณจมูกของคุณ หลังเสร็จสิ้นขั้นตอนการตรวจข้างต้น

โรคหัวใจ เป็นโรคที่มีความหมายกว้างมาก และอาการเจ็บป่วยของโรคหัวใจนั้น ก็อาจจะเกิดจากการเจ็บป่วยของโรคอื่นก็ได้ ซึ่งโรคหัวใจและหลอดเลือดนั้น หมายถึงกลุ่มโรคที่มีผลกระทบต่อระบบหัวใจ เช่น โรคหัวใจขาดเลือด โรคกล้ามเนื้อหัวใจ หัวใจล้มเหลว โรคหัวใจอักเสบ โรคลิ้นหัวใจรั่ว โรคหัวใจรูมาติก ฯลฯ สาเหตุการเกิดโรค พล.อ.นพ.ประวิชช์ ตันประเสริฐ อายุรแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจและหลอดเลือด โรงพยาบาลพระรามเก้า ให้ข้อมูลว่า โรคหัวใจเป็นโรคที่เกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ แต่สาเหตุที่พบมากและเป็นอันตรายที่สุดคือ อาการหลอดเลือดหัวใจตีบ ที่นำพาไปสู่อาการหัวใจวาย (Heart Attack) ซึ่งแต่เดิม การแพทย์เชื่อว่า เกิดจากการสะสมของไขมันบนผนังหลอดเลือดจนเกิดการอุดตัน แต่ปัจจุบันอาการหัวใจวาย ที่พบบ่อยมักเกิด จากการที่ผนังหลอดเลือดด้านในแตกจนเกินการสะสมของลิ่มเลือด และนำไปสู่การอุดตันของลิ่มเลือดแบบเฉียบพลัน ซึ่งการแตกของผนังหลอดเลือดด้านในนี้ เกิดจากภาวะการอักเสบ (Inflammation) ซึ่งเกิดขึ้นได้ทั้งจากอารมณ์แปรปรวน อาหาร อนุมูลอิสระ ตลอดจนถึง ภาวะความร้อนในร่างกาย การทำงานของฮอร์โมน การทำงานของประสาทอัตโนมัติ ข้อบ่งชี้การเกิดโรค อย่างที่กล่าวข้างต้นว่า การวินิจฉัยว่าเป็นโรคหัวใจหรือไม่ ควรเป็นหน้าที่ของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญืแต่เราเองก็สามารถสังเกตอาการบางอย่างเพื่อสันนิษฐานเบื้องต้น เช่น เป็นโรคอ้วย เครียดมาก ใจร้อน รวมถึงภาวะอื่นๆ เช่น โรคเบาหวาน ไขมันสูง ความดันโลหิตสูง สูบบุหรี่ เป็นต้น ส่วนระยะการแสดงอาการ จะแสดงออกในระหว่างการเคลื่อนไหวร่างกาย เช่น วิ่ง เดิน ขึ้นบันได หรือเมื่อโกรธ จะเจ็บหน้าอก อาการเจ็บหน้าอกของโรคหัวใจขาดเลือด จะแตกต่างจากการเจ็บแบบอื่น โดยจะเจ็บแน่นๆ บริเวณหน้าอกด้านซ้าย หรือสองด้าน บางรายจะเจ็บร้าวไปที่แขนซ้าย หรือปวดไปถึงกรามคล้ายเจ็บฟัน บางรายที่เป็นมาก แม้จะหยุดออกกำลังกายก็ยังเจ็บอยู่ นอกจากนี้ ยังมีอาการหอบ เหนื่อยง่ายผิดปกติ ใจสั่น ขาบวม และอาจจะเป็นลมหรือวูบร่วมด้วย การดูแลป้องกัน โรคหัวใจและโรคหลอดเลือด ป้องกันได้ด้วยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใชชีวิต- อาหาร ความอ้วนและอาหารมัน จะทำให้เกิดไขมันเกาะตามหลอดเลือด การรับประทานอาหารอย่างเหมาะสมกับช่วงวัย จะช่วยลดความเสี่ยงลงได้มาก- อารมณ์ ต้องหมั่นควบคุมอารมณ์ไม่ให้เครียด ใจร้อน- การออกกำลังกาย เป็นสิ่งที่สำคัญในชีวิตและเป็นยาวิเศษที่ต้านทานโรคได้ดี การรักษาทางการแพทย์ เมื่อเกิดภาวะบ่งชี้ของโรค เช่น เจ็บหน้าอก หอบ  เหนื่อยง่าย เหงื่อออกมาก ใจสั่น และขาบวม ให้สันนิษฐานว่า อาจเป็นโรคหัวใจและพาคนป่วยมาพบแพทย์ทันที ยิ่งถึงมือแพทย์เร็วเท่าไหร่ โอกาสที่แพทย์จะแก้ไขเส้นเลือดอุดตันให้เลือดไหลเวียน ก็จะทำได้อย่างเร็วและมีประสิทธิภาพ การดูแลหลังการรักษา แต่ก่อนเราเชื่อว่า ผู้ป่วยโรคหัวใจทำอะไรไม่ได้อีก แต่ปัจจุบันความเชื่อนั้นเปลี่ยนแปลงไป คนผ่าตัดหัวใจแล้ว ยังสามารถไปทำงานได้ตามปกติ สามารถออกกำลังกายได้ไม่แพ้คนปกติ บางคนแข็งแรง สามารถเล่นกีฬาได้เหมือนนักกีฬาอาชีพ แต่การฟื้นฟูร่างกายนั้น คนไข้ควรจะอยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญอย่างใกล้ชิด ด้วยโปรแกรมฟื้นฟูหัวใจ ซึ่งจะทำให้สามารถกลับมาใช้ชีวิตตามปกติได้

การเอกซเรย์ปอดและหัวใจ รวมถึงได้รับการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจเป็นการตรวจหัวใจขั้นต้นเท่านั้น แม้การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจจะสามารถบ่งบอกถึงสิ่งผิดปกติของหัวใจได้มาก เช่นลักษณะการเต้น ขนาดของหัวใจห้องต่าง ๆ การนำไฟฟ้าภายในหัวใจ รวมถึงภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด แต่เนื่องจากเป็นการตรวจในขณะพัก ดังนั้นโอกาสที่จะพบความผิดปกติ อาทิ การเปลี่ยนแปลงของคลื่นไฟฟ้าหัวใจที่บ่งบอกว่าหัวใจมีเลือดไปเลี้ยงไม่พอนั้นค่อนข้างยาก นอกเสียจากเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจนั้นตีบมาก จนทำให้เลือดไปเลี้ยงหัวใจไม่พออยู่ตลอดเวลา การทดสอบความฟิตของหัวใจ เพื่อจะได้ทราบว่า เส้นเลือดหัวใจตีบจนทำให้มีเลือดไปเลี้ยงหัวใจไม่พอหรือไม่ จึงทำได้โดยการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจขณะออกกำลังกาย หรือที่เรียกกันว่า การทดสอบสมรรถภาพหัวใจ (Exercise Stress Test) การตรวจสมรรถภาพหัวใจขณะออกกำลังกาย โดยการเดินสายพาน นับได้ว่าเป็นการตรวจทางหัวใจที่ให้ผลคุ้มค่า มีความปลอดภัยสูง สามารถทำได้โดยง่าย ช่วยบ่งชี้ถึงภาวะของโรคหัวใจโดยเฉพาะผู้ที่มีเส้นเลือดหัวใจตีบตัน เป็นเครื่องมือทางการแพทย์ที่มีประโยชน์มากชนิดหนึ่ง ขั้นตอนการเดิน วิ่ง บนสายพาน ผู้เข้ารับการทดสอบจะต้องแน่ใจว่าสามารถเดินหรือวิ่งได้ และก่อนเข้ารับการทดสอบควรได้นอนหลับพักผ่อนมาแล้วอย่างเพียงพอ งดสูบบุหรี่อย่างน้อย 3 ชั่วโมง รับประทานอาหารมาแล้ว 2-3 ชั่วโมง ขณะเข้ารับการทดสอบควรสอบใส่ชุดที่เหมาะกับการวิ่งออกกำลังกาย การเดินบนสายพานจะต้องมีสายตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจติดกับตัวตลอดเวลา สายพานนี้จะปรับระดับความเร็วและความชันทุก ๆ 3นาที เพื่อให้ทราบจุดสูงสุดของสมรรถภาพหัวใจ ภายใต้การดูแลของแพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่เทคนิคตลอดเวลา ประโยชน์ของการตรวจด้วยเครื่องเดินบนสายพาน • เพื่อทดสอบความสมบูรณ์แข็งแรงของร่างกาย• เพื่อการตรวจวินิจฉัยโรคหลอดเลือดหัวใจในผู้ป่วยที่มีปัจจัยเสี่ยง• เพื่อตรวจแยกแยะหาสาเหตุของอาการเจ็บหน้าอกว่าเกิดจากโรคหัวใจหรือโรคอื่น• เพื่อบ่งชี้ความรุนแรงของโรคหัวใจและหลอดเลือด• เพื่อติดตามผลในการรักษาโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ• เพื่อประเมินสภาวะหัวใจเต้นผิดปกติ “การป้องกันและรักษาตัวเองให้แข็งแรง หมั่นออกกำลังกาย หลีกเลี่ยงปัจจัยเสี่ยงต่าง ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดโรคหัวใจ และหลอดเลือดยังคงนับได้ว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุด”

โดย พญ.นงนภัส เก้าเอี้ยน เมื่อพูดถึง ฝน ทุกคนก็จะนึกถึงผลกระทบที่ตามมาอีกหลายอย่าง น้ำท่วมขัง เป็นแหล่งกำเนิดชั้นดีที่ก่อให้เกิด ยุง เพราะยุงเป็นพาหะที่สร้างโรคไข้เลือดออก ซึ่งเป็นที่รู้จักกันมานาน สามารถเกิดโรคได้ทุกเพศทุกวัย และพบบ่อยในเด็ก โดยโรคไข้เลือดออกมักมีการระบาดมากในช่วงฤดูฝน และอาจจะนำไปสู่การสูญเสียชีวิตได้ แต่เมื่อกล่าวถึงอันตรายของไข้เลือดออกนั้น ส่วนใหญ่ไม่มีอันตรายถึงชีวิต หากพักผ่อนอย่างเพียงพอ ร่างกายจะสร้างภูมิคุ้มกัน ทำให้ไข้ลดลง และฟื้นตัวได้เร็ว จะมีเพียงส่วนน้อยกว่าร้อยละ 5 ที่จะมีภาวะช็อกจากการรั่วของน้ำออกนอกเส้นเลือด และสิ่งที่น่ากังวล คือ หากเลือดออกในทางเดินอาหารหรือเลือดออกในสมองจะมีภาวะเสี่ยงถึงแก่ชีวิตได้ พญ.นงนภัส เก้าเอี้ยน กล่าวว่า สาเหตุหลักของโรคไข้เลือดออก คือ เชื้อไวรัสเดงกี ที่มีพาหะนำโรคมาจากการโดนยุงลายกัดในตอนกลางวัน ทั้งนี้โรคไข้เลือดออกยังไม่มียารักษาเฉพาะ ไม่มีวัคซีนป้องกัน และที่สำคัญ ยุงลายที่เป็นพาหะของโรคยังไม่สูญพันธุ์ โรคนี้จึงยังไม่ล้าสมัย หากพบว่ามีอาการ ไข้สูงลอย คลื่นไส้ ปวดศีรษะ อาเจียน มีจุดเลือดออกตามท้องแขน ใน 1-2 วัน อาจจะต้องมาพบแพทย์เพื่อตรวจเลือดวินิจฉัยโรค เนื่องจากอาการเหล่านี้มักเกิดขึ้นได้ในหลายโรค ทั้งนี้เมื่อพบว่าเป็นโรคไข้เลือดออก ควรจะต้องอยู่ในการดูแลของแพทย์อย่างใกล้ชิดเพื่อตรวจเช็คปริมาณเกล็ดเลือดทุกวัน และติดตามผลไม่ให้เกิดภาวะช็อกจากการมีเกล็ดเลือดต่ำ ประคองอาการจนกว่าไข้ลดลง ปริมาณเกล็ดเลือดเข้าสู่ภาวะปกติ ก็จะสามารถกลับบ้านได้ แต่หากพบว่าเป็นไข้เลือกออกครั้งที่สอง อาการอาจจะหนักขึ้นเนื่องจากเชื้อไวรัสเดงกีมี 4สายพันธุ์ เมื่อเคยได้รับการติดเชื้อในครั้งแรกแล้ว ร่างกายจะมีการจดจำเชื้อไวรัสเดงกีสายพันธุ์ที่เคยเป็นเอาไว้ หากได้รับเชื้อในครั้งที่สอง ร่างกายจะมีการสร้างภูมิคุ้มกันหรือ Antibody จำนวนมากขึ้นมาเพื่อต่อต้านเชื้อเดงกีสายพันธุ์เดิม เพราะโครงสร้างของเชื้อคล้ายคลึงกัน แต่เนื่องจากผู้ป่วยได้รับเชื้อคนละสายพันธุ์กับการเป็นไข้เลือดออกในครั้งแรก จึงทำให้ไม่สามารถทำลายเชื้อได้ และการสร้างภูมิคุ้มกันหรือ Antibody ที่มากเกินนี้ก็สามารถทำลายเซลล์ของร่างกายได้มากขึ้น จึงทำให้เกิดอาการที่มีความรุนแรงมากยิ่งขึ้นกว่าการเป็นไข้เลือดออกในครั้งแรก ดังนั้นการป้องกันไม่ให้เกิดโรคยังเป็นวิธีที่ดีที่สุด  และการป้องกันก็ต้องเริ่มที่พาหะนำโรคก็คือ ยุงลาย ที่ชอบวางไข่ในน้ำสะอาด น้ำนิ่งตามภาชนะต่างๆ รอบบ้าน การคว่ำภาชนะหรือใช้ภาชนะที่มีฝาปิด จะช่วยป้องกันไม่ให้ยุงลายวางไข่ได้  สำหรับการป้องกันตนเองไม่ให้โดนยุงกัด ควรใส่เสื้อผ้าที่มิดชิด นอนกางมุ้ง หรือใช้ยาทากันยุง

ต้อกระจกคืออะไร เลนส์แก้วตา (Lens) เป็นเลนส์นูนใสอยู่หลังม่านตา ทำหน้าที่หักเหแสงให้ตกโฟกัสพอดีที่จอประสาทตา เมื่อเลนส์แก้วตาเสื่อม ทำให้สูญเสียความใสไป(เลนส์ขุ่น) ทำให้แสงเข้าสู่จอประสาทตาลดลง มองภาพไม่ชัด เกิดภาวะ “ต้อกระจก” ต้อกระจกพบได้ทั่วไปในผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป โดยมักเป็นต้อกระจกระยะเริ่มต้น ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการมองเห็น เมื่อเวลาผ่านไป เลนส์จึงขุ่นมากขึ้นเรื่อยๆช้าๆ จนเริ่มบดบังการมองเห็นในที่สุด อาการของต้อกระจก เนื่องจากการขุ่นของเลนส์ตาจะเป็นไปอย่างช้าๆ นานเป็นปี ทำให้ตาค่อยๆมัวลงช้าๆ โดยไม่มีอาการตาแดงหรือเจ็บปวด การมองเห็นจะลดลงเมื่ออยู่ในที่ที่แสงไม่เพียงพอ เหมือนมองผ่านหมอกหรือกระจกที่ขุ่น ต้อกระจกบางชนิดจะทำให้ตามัวลงเมื่ออยู่กลางแจ้งหรือเมื่อขับรถกลางคืนแล้วเห็นไฟหน้ารถที่ขับสวนมาแตกกระจาย ผู้ป่วยบางรายเห็นภาพซ้อนเมื่อดูด้วยตาข้างเดียว หากทิ้งไว้นานจนต้อสุก จะเห็นตาเป็นฝ้าขาวตรงกลาง ซึ่งในปัจจุบันพบได้น้อยลงเนื่องจากผู้ป่วยเข้าถึงการตรวจตาได้ง่ายขึ้น หากท่านมีอาการดังกล่าว ควรตรวจตากับจักษุแพทย์ เพื่อตรวจดูว่าท่านมีภาวะต้อกระจกหรือไม่ หรือมีภาวะอื่นร่วมด้วย สาเหตุของต้อกระจก- ต้อกระจกส่วนใหญ่เกิดจากความเสื่อมตามวัย ส่วนมากพบในผู้ที่มีอายุมากกว่า 60 ปี โดยอายุที่เพิ่มมากขึ้น จะทำให้โปรตีนในเลนส์เกิดการเปลี่ยนแปลง และทำให้ความใสของเลนส์ตาลดลง- ผลจากยาบางชนิด เช่น สเตียรอยด์ชนิดทาน หรือหยอด- มีโรคประจำตัวที่ส่งเสริมให้เกิดต้อกระจก เช่น เบาหวาน โรคอ้วน- เคยได้รับการบาดเจ็บและอุบัติเหตุทางตา มีการอักเสบหรือติดเชื้อบริเวณตา- มีประวัติคนในครอบครัวเป็นต้อกระจก การป้องกันต้อกระจก เนื่องจากสาเหตุหลักของต้อกระจก คือ ความเสื่อมของเลนส์แก้วตาตามวัย ในปัจจุบันจึงยังไม่มียากินหรือยาหยอดตาที่สามารถป้องกันต้อกระจกได้ อย่างไรก็ตาม พบว่า ผู้ที่ทำงานโดนแดดจัดๆเป็นเวลานานๆ เลนส์แก้วตาจะเสื่อมเร็วกว่าคนที่ไม่โดนแดด จึงแนะนำให้สวมใส่แว่นกันแดดเวลาออกแดดจัดๆ การรักษาต้อกระจก ต้อกระจกสามารถรักษาให้หายขาดได้โดยการผ่าตัดเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เนื่องจากไม่มียาใดๆรักษาได้ โดยการผ่าตัดต้อกระจกเป็นการผ่าตัดที่มีความปลอดภัยสูง มีโอกาสในการติดเชื้อน้อยกว่า 1 เปอร์เซนต์ สามารถมองเห็นได้ดีขึ้นมากกว่า 95 เปอร์เซ็นต์ หลังการนำเลนส์ที่ขุ่นออก จะมีการวางเลนส์แก้วตาเทียมใหม่เข้าไป ซึ่งจะอยู่ในตาอย่างถาวร ต้อกระจกจะไม่กลับมาเป็นอีก ปัจจุบันการรักษาแบ่งเป็น 2 วิธีคือ 1. การผ่าตัดเปิดแผลเพื่อนำเลนส์แก้วตาออกมา (ECCE) เปิดแผลบริเวณขอบตาดำด้านบนยาวประมาณ 10 มม. เพื่อนำเลนส์ออกมา จากนั้นจึงใส่เลนส์แก้วตาเทียม และเย็บปิดแผล 2. การผ่าตัดแผลเล็ก และใช้การสลายต้อกระจกด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง (Phacoemulsification) แผลผ่าตัดมีขนาดเล็กเพียง 2.2-3.0 มม. และใส่เลนส์แก้วตาเทียมชนิดพับได้ ทำให้ใช้เวลาผ่าตัดน้อยกว่า ผู้ป่วยกลับมามองเห็นชัดได้เร็วกว่า ไม่ต้องเย็บแผล จักษุแพทย์ที่ชำนาญสามารถทำการผ่าตัดได้โดยใช้การหยอดยาชาเฉพาะที่ ไม่ต้องฉีดยาหรือดมยาสลบ การผ่าตัดจึงมีความปลอดภัยขึ้น ในปัจจุบันถือเป็นวิธีมาตรฐานในการรักษาต้อกระจก ผู้ที่จะเข้ารับการรักษาต้อกระจก ควรได้รับการตรวจและประเมินสภาพตาโดยละเอียดก่อน เพื่อให้แพทย์พิจารณาว่าสภาพตาของท่านเหมาะสมกับการรักษาหรือไม่ และเลนส์แก้วตาเทียมชนิดใดเหมาะสมกับสภาพตาของท่านมากที่สุด ชนิดของเลนส์แก้วตาเทียม (Intraocular lens – IOL) 1.เลนส์แก้วตาเทียมชนิดโฟกัสระยะเดียว (Standard IOL) เป็นเลนส์มาตรฐาน มีกำลังการรวมแสงเดียว ช่วยโฟกัสภาพในระยะไกล ส่วนการมองใกล้ต้องอาศัยแว่นอ่านหนังสือช่วย2.เลนส์แก้วตาเทียมชนิดโฟกัสหลายระยะ (Multifocal IOL) เป็นเลนส์แก้วตาที่มีหลายวง แต่ละวงมีกำลังการรวมแสงที่แตกต่างกันเพื่อโฟกัสทั้งระยะไกลและใกล้ แต่ผู้รับการรักษาต้องอาศัยระยะเวลาในการปรับตัวพอสมควร เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มีความจำเป็นต้องการมองไกลและใกล้โดยไม่สวมแว่นอ่านหนังสือ3.เลนส์แก้วตาเทียมชนิดแก้ไขสายตาเอียง (Toric IOL) สามารถแก้ไขสายตาเอียงในตัว เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มีสายตาเอียงอยู่เดิม ผ่า…. ไม่ผ่า….เมื่อไหร่ดี? ผู้ที่เป็นต้อกระจกไม่จำเป็นต้องผ่าตัดทันทีหลังตรวจพบ โดยต้อกระจกสามารถปล่อยทิ้งไว้ได้หลายปีหากยังไม่มีปัญหาการมองเห็นในชีวิตประจำวัน อย่างไรก็ตามหากต้อกระจกแข็งหรือสุกเกินไป จะทำให้ต้อแข็งมากขึ้น การผ่าตัดยากมากขึ้น หรือเกิดอาการต้อหินแทรกซ้อนได้ ดังนั้นจึงควรตรวจติดตามเป็นระยะๆกับจักษุแพทย์

“กรดไหลย้อน เป็นภาวะของโรคที่เกิดจากพฤติกรรมการใช้ชีวิตของคนเมือง เช่น นอนน้อย ทานอาหารไม่เป็นเวลา” ทานกาแฟและน้ำอัดลม โดยอาการกรดไหลย้อนนั้น เป็นภาวะที่กรดหรือน้ำย่อยจากกระเพาะอาหารที่มีความเข้มข้นสูง ไหลย้อนขึ้นมาบริเวณหลอดอาหาร ซึ่งหลอดอาหารเป็นอวัยวะที่ไม่ทนต่อกรด จึงทำให้เกิดการอักเสบของหลอดอาหาร สาเหตุการเกิดโรค เกิดจากพฤติกรรมที่ไม่ถูกต้อง เช่น ชอบกินจุบกินจิบ กินอาหารไม่เป็นเวลา กินอาหารแบบเร่งรีบ กินอาหารรสจัด ดื่มแอลกอฮอล์ สูบบุหรี่ ทานกาแฟ น้ำอัดลม รวมถึงการทานอาหารก่อนนอน ข้อบ่งชี้การเกิดโรค โรคกรดไหลย้อนนั้น มีอาการเบื้องต้นคล้ายกับอาการของโรคกระเพาะ คือ มีอาการปวดท้อง ปวดแสบร้อนในช่องท้องส่วนบน เรอเปรี้ยว หรือมีรสขมในปาก แต่จริงๆ แล้วจะมีอาการท้องอืดท้องเฟ้อร่วมด้วย โดยอาการแบ่งเป็น 2 ระบบ 1.อาการในหลอดอาหาร เช่น เจ็บคอ กลืนอาหารลำบาก จุกแน่นแถวหน้าอกคล้ายอาหารไม่ย่อย อาการนี้มักจะเป็นมากขึ้นหลังอาหารมื้อหลัก รู้สึกเหมือนมีน้ำรสเปรี้ยว หรือรสขมไหลย้อนขึ้นมาในปาก ถ้าปล่อยทิ้งไว้อาจนำไปสู่มะเร็งได้ 2.อาการนอกหลอดอาหาร เสียงเปลี่ยน เสียงแหบเรื้อรัง ไอเรื้อรัง บางรายอาจมีอาการทาง0ระบบหายใจ เช่น หอบหืด หรืออาการเจ็บหน้าอกได้ การดูแลป้องกัน โรคกรดไหลย้อนสามารถดูแล บรรเทาอาการ และรักษาเบื้องต้นได้ด้วยตัวเอง ด้วยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมต่างๆให้เหมาะสม เช่น การทานอาหารให้ตรงเวลา การลดน้ำหนักเพื่อลดความดันในช่องท้อง การงดสูบบุหรี่ งดรับประทานอาหารก่อนนอนอย่างน้อย 3 ชั่วโมง งดอาหารมัน อาหารทอด อาหารรสจัด หลีกเลี่ยง ชา กาแฟ น้ำอัดลม เบียร์ สุรา การรักษาทางการแพทย์ การรักษาทางการแพทย์นั้นจะดูแลตามความรุนแรงของอาการ หากเป็นอาการเบื้องต้นแพทย์จะพิจารณาให้ยาลดการอักเสบควบคู่กับยาลดกรด แต่หากมีอาการรุนแรงมากแพทย์อาจใช้การผ่าตัด เพื่อปรับหูรูดกระเพาะอาหารร่วมด้วย การดูแลสุขภาพในช่องท้องให้สมบูรณ์แข็งแรง  จึงต้องดูแลตัวเองให้เหมาะสม ทานอาหารให้ตรงเวลา หลีกเลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์ แต่หากมีอาการเจ็บป่วย ควรรีบมาพบแพทย์เพราะอาจจะมีอาการผิดปกติในระบบทางเดินอาหารได้ นพ.มงคล ตัญจพัฒน์กุล แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านศัลยกรรมทางเดินอาหาร โรงพยาบาลพระรามเก้า